Omgeven door het idyllische platteland van Opper-Oostenrijk ligt het kleine dorp Oberneukirchen, de thuisbasis van een gebouw met een opmerkelijke architectuur: een ongeveer vijfhonderd jaar oude neogotische kerk.
Deze kerk werd onder leiding van architect Walter Kräutler en kunstenares Sofie Thorsen aanzienlijk gerenoveerd. Dit duo heeft het oorspronkelijke exterieur in ere gehouden en het interieur juist prachtig verfraaid met moderne architecturale elementen.
Met een uitzonderlijk oog voor detail hebben ze historische en hedendaagse elementen op treffende wijze weten te combineren.
Van groot naar groots interieur
In aflevering 10 van Opening up reizen we naar een lieflijk Oostenrijks dorpje waar zich een indrukwekkende neogotische kerk bevindt.
Hier heeft de bekende architect Walter Kräutler de handen ineengeslagen met kunstenares Sofie Thorsen voor een metamorfose van het interieur met aandacht voor de oorspronkelijke details. Het resultaat is een modern meesterwerk, waarbij de integriteit van het historische exterieur zorgvuldig is behouden.
Met als belangrijkste kenmerken een treffend, artistiek designaltaar en op maat gemaakte deuren van glas en staal heeft deze kerk een luchtige, moderne allure gekregen.
De grootsheid zit in de details
Walter Kräutler, die met zijn eigen architectenbureau in Oostenrijk over ruim 15 jaar ervaring beschikt, bleek de ideale match voor dit delicate renovatieproject.
Zijn uitzonderlijke oog voor detail en compromisloze streven naar perfectie bij elk aspect van het project kenmerken zijn unieke aanpak. Kräutler benadrukt het belang van een nauwe samenwerking tussen alle betrokken partijen:
"Wij richten ons vooral op projecten die om veel finesse op detailniveau vragen. We proberen altijd zo zorgvuldig mogelijk met onze klanten en de betrokken bedrijven samen te werken om prettige ruimtes en prachtige vertrekken te kunnen realiseren."
Een moderne flair voor een indrukwekkende ruimte
Deze kerk, waarvan de bouw oorspronkelijk tegen het eind van de 15e eeuw werd afgerond, kreeg omstreeks 1900 een uitbouw in de opkomende neogotische stijl. Zo bood hij ruimte aan wel duizend gelovigen.
Dit gebouw is nog intact en werd door Walter Kräutler als basis gebruikt. Hij liet de hoofddraagconstructie ongemoeid en concentreerde zijn renovatie op het interieur.
Zodra Kräutler in kaart had gebracht hoeveel zitplaatsen er nodig waren, maakte hij meters met het lichter maken van de ruimte. Zo creëerde hij een luchtige sfeer. "Prioriteit nummer één was om de kerk licht te laten voelen, meer licht te laten binnenkomen en alles wat niet essentieel was, weg te nemen," vat Kräutler samen.
Alle aandacht naar het middelpunt
Nog een belangrijke overweging was de centrale oriëntatie van deze kerk. Voorheen stond het altaar pontificaal voorin.
Walter Kräutler besloot echter het altaar te verhuizen naar het midden: "Wij zorgden dat de kerkgangers zitplaatsen kregen rondom de priester. Daarvoor hebben we het altaar meer naar het midden van de kerk verplaatst, waarmee wij de mis dichter bij hen brengen. Het altaar is nu niet meer dat centrale onderdeel dat je van veraf bekijkt."
Het frisse design van het altaar, met subtiele stalen buizen, vult het luchtige interieur prachtig aan. Tegelijkertijd vormt het een geheel met de gotische zuilen die het dak dragen en andere elementen in de kerk.
Een ononderbroken zicht
De opzet van Walter Kräutler om een open schip te creëren, komt perfect tot uiting in de op maat gemaakte deuren van glas en staal. Met hun eenvoud passen ze naadloos binnen het strak geordende concept en creëren ze een indrukwekkend uitzicht op het altaar.
De taatsscharnieren van FritsJurgens zorgen ervoor dat het onderliggende idee van minimalisme en behoud van oorspronkelijke details perfect tot uiting komt. De scharnieren passen perfect in het design: ze bieden de betrouwbare functionaliteit zonder de aandacht van de deuren af te leiden.
In de woorden van Kräutler: "Eenvoud stond voorop, tot de scharnieren aan toe. Daarom zijn we voor taatsscharnieren van FritsJurgens gegaan – vanwege hun ingetogen uitstraling."
FritsJurgens System M
Voor een ruimte die vierhonderd kerkgangers kan herbergen, lag de keuze voor System M voor de hand, vindt Kräutler. De glazen taatsdeuren slaan naar beide kanten open, zodat iedereen probleemloos naar binnen en naar buiten kan. Dat is met name essentieel bij grote drukte.
Dankzij de vastzetstanden op 90°, -90° en 0° bieden deze scharnieren optimale veiligheid. Ook qua design is dit zelfsluitende taatsscharnier net zo indrukwekkend. De uitzonderlijk smalle bovenruimte, variërend van 4-10 mm, en ook de minimale onderruimte van slechts 11 mm dragen bij aan een soepele functionaliteit zonder de aandacht van de esthetiek van de deur zelf af te leiden.
